به نام خدا

    برخی از دوستان در مباحث اعتقادی وکلامی سؤال هایی را مطرح کرده اند که لازم دانستم به آنها وجوابهایش بپردازم انشاءالله مورد استفاده باشد:

از سؤالات بسیار مهمی که ذهن خیلی ها را به خود مشغول داشته اینکه:

   آیا ما در انجام کارهایمان مختاریم یا مجبور وآیا علم خدا به افعال ما به نوعی نشان از جبر نیست ؟

   باید گفت (امید وارم دقیق وعمیق به  سؤال وجوابها نظر کنید) در اصل وجود اراده واینکه ما مختار آفریده شده ایم شکی نیست لذا در اینکه مختاریم ،مجبوریم یعنی کما اینکه خدا به ما گوش وچشم ودستگاه گوارش و... عطا کرده وهیچ اختیاری در آنها نداریم وحتی در افعال برخی از اعضا مثل عملکرد دستگاه گوارش و... اختیاری نداریم، در اینکه خدا ما انسانها را مختار افریده است هم مجبوریم یعنی خدا همراه خلقت انسان اختیار را هم جزء ذاتش قرار داده ؛لذا انسان در اینکه مختار است مجبور است

 اما این مسأله (یعنی اصل وجوداختیار و اراده) با مسأ له ی افعال اختیاری انسان فرق دارد ومتأسفانه عدم تفکیک این دو ؛ حتی برخی از فحول وبزرگان را در معرض اشتباه ،خبط وخلط قرار داده است:

افعال انسان البته افعال اختیاری انسان مسبوق به اراده است وچون با اراده ی قبلی انجام می شود پس دیگر جبری در کار نیست .

اما اینکه خداوند ،علم دارد به افعال ما ؛تنافی وتعارضی با اختیاری بودن کارهای ما ندارد چون علم خدا به افعال اختیاری تعلق دارد، دقت شود <علم خدا به افعال اختیاری انسان> تعلق دارد ؛پس جبری در کار نیست  یعنی وقتی افعال انسان، اختیاری اوست ودر انجام وترکش با اراده واختیار است اگر خدا به آن افعال اختیاری علم یابد چه قبل العمل ،چه حین العمل وچه بعد العمل خدا به آن فعل اختیاری علم دارد وبرای انسان اجباروالزامی ایجاد نمی کند

مثال(البته مثال، از جهتی مبعّد واز جهتی مقرّب است) : معلمی به تلاش واستعداد وعملکرد دانش آموزان آگاه است ومی داند فلان دانش آموزی در آخر سال موفق است وفلان دانش آموزی ناموفق ؛ آیا علم این معلم به اراده ی دانش آموزان در تحصیل شان لطمه ای وارد می کند ؟ مسلما تآثیری ندارد ؛ علم الهی ؛وفعل انسان بشرح ایضا ./. طالب پور

به نام خدا

امام علی (ع) :

«انّ الحقَّ لا یُعرف بالرجال ،اِعرفِ الحق تَعرِف اهلَه »

امیر المؤمنین علی علیه السلام خطاب به حرث بن حوط فرمودند:حق به شخصیتها شناخته نمی شود؛حق را بشناس تا پیروان آن را بشناسی.

{ تفسیرمجمع البیان - ج 1 ذیل ایه ی 42 سوره بقره ص 211)

وعنه (ع):لادلیل انصح من استماع الحق {میزان الحکمة ذیل کلمه ی"حق"}

<هیچ راهنمایی صادق تر از گوش سپردن به حق نیست>.

بعد از سه سال همچنان سکوت !

     سه سال از عاشورای ایران ؛حماسه ی شور وشعور ،زمان شناسی وبصیرت مردم  ایران اسلامی می گذرد

پدر ،روح الله ؛عالمی وارسته وربانی که اگر نگوییم بی نظیر ،کم نظیر بود

اما محمد،پسری که اگر نگوییم بی بصیرت ،کم بصیرت است

پسر نوح با بدان بنشست ؛ خاندان نبوتش گم شد

  ...وهمفکران او ... .

سه روز پس از فتنه ی عاشورای 1431 در(9 دی سال88  شمسی) مردم ولایت مدار ،آگاه ورشید ؛یکصدا فریاد هیهات منا الذله سردادند

 اما عده ای ،هنوز شجاعت وبصیرتِ یافتن ویا اظهار حق ،را ندارند .چرا؟

    رفقا! دقیقا افکار وعملکرد کوفیان تداعی می شود؛ حتی دوستان امام حسین(ع) با بی بصیرتی وغفلت سکوت کردند و...

اسلام در این مقطع ، فریاد می خواهد قیام می خواهد  نه سکوت

    درس عاشورا ، اطاعت از فرمان خدا ؛تبیین ودفاع از آموزه ها وفرامین الهی و جلوگیری از انحراف است ...ودر این راه باید هزینه کرد ...مال وجان وآبرو ،همه ی هستی را .

...اماگروه باطل با دست خود ،خود را نابود کرد

وهفته ی شجره ی طیبه ی بسیج گرامی باد./. طالب پور

به نام خدا

 دریکسالگی وبلاگ ،به یاد این غزل حافظ افتادم که فرمودند:

بنشین بر لب جوی و گذر عمر ببین       کاین اشارت ز جهان گذران ما را بس

نمی دانم بر من چه آمده که در لحظات نوشتن این سطور منقلبم ؛

هم بر مصائب سید وسالار شهیدان حضرت ابی عبدالله الحسین علیه السلام ویاران گرانقدرش

وهم بر خویشتن می گریم که نفسهایم به سرعت به شماره می آید 

 واز عمرم لحظه به لحظه کم می شود

می دانم که فرزند این لحظاتم

با اینکه او شتاب دارد اما من احساس شتاب نمی کنم ؛شتاب برای رسیدن، شتاب برای وصال ، شتاب برای تقرب ،شتاب برای انبساط وجود

 می دانم  گذشته ام رفته وآینده ام محل تردید ،اما هرچه به حال می نگرم عملی نمی یابم ؛

نمی دانم چرا غافلم که شب وروز در من کارگرند واز من می گیرند

اما من از آنها چیزی بر نمی گیرم !

چه زود می گذرد لحظات ،ساعات وروزها وماهها وسالهای عمر 

 به مرگ نزدیک می شوم اما هنوز نیافته ام ،هنوز در مستی عاجل از آجل دورم 

آیا عمرم را در چیزی که نجاتم دهد صرف می کنم؟

آیا باور دارم ؛چه زود دیر می شود ؟

آیا قبل از "ای دریغا"زمان را در می یابم؟

تاکی؟ تا کجا؟ در کار خدا کوتاهی کردن! 

تا قلمِ نوشتنِ اعمال باز نایستاده

تا دفتر اعمال بسته نشده

تا نفسها ،گامهای آخرش را بر نداشته

باید کاری کنم

برای خدا کاری بکنم

برای دین خدا کاری بکنم ،

خدایا در زندگیم که برای دینت کاری نکردم

شاید ،شاید در مرگم

شاید در شهادتم ...

برای همه ،سعادتمندترین زندگی

وبا شرافت ترین مرگ را آرزو دارم

... وثبت لی قدم صدق عندک مع الحسین ،واصحاب الحسین الذین بذلوا مهجهم دون الحسین علیه السلام ./.طالب پور

به نام خدا

تاسوعا وعاشورای حسینی تسلیت باد.

به نام خداوند قهار

بت شکن بزرگ تاریخ معاصر جهان: «امروز قبله اول مسلمین به دست اسرائیل، این غده سرطانی خاورمیانه افتاده است. امروز اسرائیل با تمام وسایل شیطانی تفرقه افکنی می‌کند. بر هر مسلمان لازم است که خود را علیه اسرائیل مجهز کند. من نزدیک به بیست سال است خطر صهیونیسم بین الملل را گوشزد نموده ام و امروز خطر آن را برای تمامی انقلابات آزادی بخش جهان و انقلاب اخیر اسلامی ایران کمتر از گذشته نمی دانم. قبلا هم تذکر داده‌ام، دولت غاصب اسرائیل، با هدف هایی که دارد برای اسلام و ممالک مسلمین خطر عظیم دارد و خوف آن است اگر مسلمین به آنها مهلت دهند، فرصت از دست برود و جلوگیری از آنها امکان پذیر نشود و چون احتمال خطر متوجه اساس اسلام است لازم است بر دول اسلامی بخصوص و بر سایر مسلمین عموما که رفع این ماده فساد را به هر نحو که امکان دارد بنمایند. تمام گرفتاری ما از این اسرائیل است، اسرائیل هم از امریکاست.»

"رسانه های اسرائیلی از شلیک 510 موشک (توسط دلیر مردان مقاومت فلسطین)به شهرکهای صهیونیست نشین در واکنش به 502 حمله اسرائیل به غزه پرده برداشتند."

شلیک موشک (ایرانی)فجر 5 (با برد 75 کیلومتری)به نام خیبر 1 که توسط نیروهای مقاومت نام گذاری شده با اصابت به نزدیک سواحل تل آویو، آژیر خطر وحشت پایتخت اسراییل غاصب را به صدا در آوردومشت دیگری بر گنبد آهنین اسراییل خبیث فرود آورد.

سلام بر مردم مسلمان ومقاوم غزه

مرگ برآمریکا، اسراییل وسران خائن عرب

به نام خدا

   به درخواست برخی از دوستان بزرگوارم، نام بعضی از دواوین شعرعاشورایی؛ که قابل استناد ،روان وقابل فهم برای همه است

وتعدادی از مستندترین ومعتبرترین مقتلهای سید الشهداء امام حسین علیه السلام ؛معرفی می گردد از همه ضمن مطالعه ی آنها التماس دعا دارم ؛

مقاتل :

وقعةالطَفّ یا مقتل  الحسین ع – جناب ابی مِخنَف ، متوفای قرن 2 قمری (به فارسی ترجمه شده)

الارشاد – جناب شیخ مفید، متوفای قرن 5 قمری (به فارسی ترجمه شده،باب احوال امام حسین ع)

 لُهوف یا المَلهوف – جناب سید ابن طاووس، متوفای قرن 7 قمری (به فارسی ترجمه شده)

مَقتل الحسین ع -  جناب عبدالرزاق مُقَرَّم(سعیدی)، متوفای قرن 14قمری (به فارسی ترجمه شده)

نَفَس المهموم  - جناب شیخ عباس قمی (به فارسی ترجمه شده)

مُنتهی الآمال - جناب شیخ عباس قمی، متوفای قرن 14 قمری (به فارسی است،باب ولادت وشهادت امام حسین ع )

مقتل الحسین – خوارزمی، متوفای قرن 6 (به فارسی ترجمه شده)

واما دواوین :

دیوان نخل میثم - حاج غلامرضا سازگار

دیوان های حاج حبیب الله چایچیان ( حسان)

دیوان های سید رضا مؤید (مؤید)

از دیوانهایی که قدری توجه ودقت بیشتری می خواهدوکمی ثقیل الفهم است:

دیوان صغیر اصفهانی 

دیوان محتشم کاشانی

دیوان جیحون یزدی

   البته قابل ذکر است که بعد از اخلاص ونیت الهی هرچه اطلاعاتمان خصوصا مبلغین عزیز وگرانقدر ومداحان بزرگوار بیشتر گردد ومطالب عمیق تر باشد، قطعا مؤثر تر خواهد بود.

ضمنا گزینش اشعار مناسب می تواند زمینه ساز خوبی برای ذکر مصیبتها باشد.

انشاءالله با الطاف وعنایات قرآن و ائمه بویژه امام حسین علیهم السلام؛ بتوانیم از ایام ولیالی محرم وصفر به معرفت و معراجی که مد نظر ایشان بوده، برسیم ./. طالب پور

 فرارسیدن ماه محرم ، ماه معرفت واشک تعزیت باد

شعری  روان و مستند از یکی از شعرای تحول یافته وعنایت شده توسط امام حسین علیه السلام :

دیگر مکن به هیچ کجا گفتگوی آب 
                                                چون می‌رود به پیش همه ، آبروی آب
از هر کجا که می‌گذرد ، ناله می‌کند
                                                از چشمه،آب،چونکه روان شد به جوی آب
در باغ و راغ ، زمزمه غم فزای اوست
                                                از غصه ، چین فتاده ، به روی نکوی آب
آن آب رودخانه ، که در دشت می‌دود
                                                گوئی عزیز گم شده دارد ، به کوی آب
دیوانه وار ، می‌دود و ، ناله می‌کند
                                                پیچد به کوه ، ناله ی غم ، در گلوی آب
سرگشته ،بی قرار ، به هر شهر و هر دیار
                                                بنگر به هر زمان و مکان ، جستجوی آب
پیوسته ، سر به ساحل دریای غم زند
                                                آن موج بی قرار ، که خیزد به روی آب
این اضطراب آب ، کجا هست بی سبب
                                                بیهوده نیست ،حسرت پر های و هوی آب                                روزی عزیز فاطمه شد خواستار او
                                                حاضر نشد به خدمت او ، یک سبوی آب
با خون وضو گرفت ، حسین بن فاطمه
                                                در ساحل فرات ، به جای وضوی آب
عطشان ، کنار علقمه ، عباس ، جان سپرد
                                               چشمی به سوی خیمه و،چشمی به سوی آب
مهر خموشیِ لبِ اکبر ، عقیق شد
                                                در پرده ماند ، قصه ی رازِ مگوی آب
داغ علی ، به دامن آب است ، نقش ننگ
                                                سودی نداردش ، دگر این شست و شوی آب
قاسم که تشنگی ، ز رخش برده آب و رنگ
                                                دیگر چه جای حرف گل و ، گفتگوی آب
عطشان ، گرسنه ، اصغر شش ماهه جان سپرد
                                                با خود به گور برد علی ، آرزوی آب
خجلت برای آب ، همین بس بود  حسان 
                                                کآخر بسوخت گلشن دین ، روبروی آب

                                                           حبیب چایچیان (حسان)

به نام خدا

السلام علیک یا اباعبدالله (ع)

 از معانی «انا قتیل العبرة» این است که من کشته رحمت هستم یعنی به شهادت رسیدم تا جامعه اسلامی با اشک ریختن بر من لبریز از رحمت گردد و دل ها نرم و با یکدیگر مهربان گردد.1

 نگاهی اجمالی به جنایت های بنی امیه در سرزمین کربلا و رفتار ددمنشانه و بی رحمانه آنها با خاندان پیامبر (ص) کافی است تا تصویر روشنی از مرگ انسانیت و عاطفه و احساس در مقابل دیدگان ما ترسیم شود .

ام کلثوم - سلام الله علیها خواهر امام حسین (ع) در فرازی از خطبه پر شور خود می فرماید: «و نزعت الرحمة من قلوبکم 2 ؛ رحمت و نرمی از قلب های شما گرفته شده است » .

در آن شرایط سخت و دشوار و در آن روزگار قحطی مهر و رحمت، هیچ چیز جز شهادت مظلومانه پاک ترین بنده برگزیده خدا، یعنی امام حسین - علیه السلام - و خانواده و یاران باوفایش، نمی توانست زنگار قساوت و سنگ دلی را از دل ها بزداید و چشمه های خشکیده اشک را که نشانه رحمت و نرم دلی است، دوباره بر گونه ها جاری سازد .


امام حسین (ع) با جمله: «اناقتیل العبرة » می خواهد بگوید: من کشته شدم تا با گریستن در مظلومیت و مصائب من، صفت رحمت شکوفا گردد و رحمت الهی شامل حال امت گردد . زلال اشک بر مظلوم، گرد و غبار گناهان و آلودگی ها و سنگ دلی ها را از صحن و سرای دل می شوید و نسیم رحمت و صفا و همدلی را در کوی و برزن به ارمغان می آورد .


اکنون معنای این حدیث به خوبی روشن می گردد که می فرماید: «و ما بکی احد رحمة لنا و لما لقینا الا رحمة الله قبل ان تخرج الدمعة من عینه، فاذا سالت دموعه علی خده، فلو ان قطرة من دموعه سقطت فی جهنم، لاطفئت حرها حتی لایوجد لها حر 3؛

هر کس از روی رحمت بر ما و برای آن چه به ما رسیده، بگرید، پیش از روان شدن اشکش، مورد رحمت الهی قرار می گیرد و اگر قطره ای از اشکش در جهنم بیفتد، چنان آتش آن را خاموش می کند که گرمایی برای آن باقی نمی ماند» .

تا دریای رحمت الهی کسی را در بر نگیرد، گوهر گران بهای اشک روزی اش نمی شود و افشاندن قطره ای اشک، بر خاندان پیامبر(ص) که بهترین خلق خدایند، چنان دریای رحمت حق را مواج وجاری می سازد که از آتش جهنم که ظهور قهر و غضب خداوند است، نشان و اثری باقی نمی ماند .

ضمنا مرحوم مجلسى در معناى این جمله مى‏فرماید: منظور این است که «هیچ مؤمنى به یاد من نمى‏افتد مگر این که گریه مى‏کند یا بغض، گلوى وى را مى‏گیرد»4

  کشته اشکها.از لقبهاى سید الشهدا«ع‏»است.شهیدى که هم یادش گریه آور است وهم اشک ریختن در سوک او ثواب دارد و موجب احیاى عاشوراست.امامان نیز توصیه‏فراوان بر عزادارى با معرفت و گریستن بر مصائب آن حضرت داشته‏اند.

روایت از امام حسین‏«ع‏» است که:«انا قتیل العبرات‏» ⁵من کشته اشکهایم.در حدیث دیگرى فرموده است:«اناقتیل العبرة،لا یذکرنى مؤمن الا استعبر»⁶من کشته اشکم.هیچ مؤمنى مرا یاد نمى‏کند،مگرآنکه اشک در چشمانش مى‏آید.

این صفت،در زیارتنامه‏ها هم براى شهید کربلا آمده‏است،از جمله:«و صل على الحسین المظلوم،الشهید الرشید،قتیل العبرات واسیر الکربات...».⁷

1- فروغ شهادت، علی سعادت پرور، ص 300، با ذکر منابع

2- بحار الانوار، ج 45، ص 112 .
3-کامل الزیارات، باب 32، ص 101 .
4- بحارالانوار، ج 110، ص 356.

5-منتهى الامال،محدث قمى(چاپ هجرت)،ج 1،ص 538،اثبات الهداة،ج 5،ص 198، (عبارت آن قتیل العبرة‏است).

6-امالى،صدوق،ص 118،مناقب،ابن شهرآشوب،ج 4،ص 87.

7-مفاتیح الجنان،ص 460(زیارت مخصوص اول).

(قابل یاد آوری است که قسمتی از مطالب از یادداشتهای وبلاگها تدوین شده است)

به نام خدا

رفقا ،وقتی بیاید بوی ناب "خدا" می آید ؛ آیا ما هم

 استشمام خواهیم کرد؟؟

تا کی به تمنای وصال تو یگانه        اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه؟

خواهدکه سرآید غم هجران تویانه   ای تیر غمت را دل عشاق نشانه

                   جمعی به تو مشغول و تو غایب ز میانه

مخمٌس مرحوم شیخ بهایی (که تضمینی ازشعر مرحوم خیالی بخارایی شاعر سده ی نهم قمری است).

به نام خدا

   روز هیجدهم ذی الحجه سال دهم هجری رسول خدا صلی الله علیه وآله به هنگام مراجعت از مکه به مدینه مردم را در وادی " غدیر"جمع کرد وفرمان خدا یعنی نصب علی علیه السلام به امامت وولایت بر امت را به آنان ابلاغ کرد ودین اسلام را کامل ودشمنان را ناامید ومأیوس ساخت.

لازم به ذکر است ؛بعد از این انتصاب سه روز متوالی مردم اعم از مرد وزن با امام علی علیه السلام بیعت کردند که به فرمان پیامبر صلی الله علیه وآله ظرف آبی تهیه شد وعلی علیه السلام دستشان را یک طرف ظرف، در آب نموده و زنها هم با ایشان بیعت کردند ؛ تعدادحاضرین در غدیر خم را، تا یکصد وبیست وچهارهزار نفر ثبت کرده اند،     هیچ حدیثی به اندازه غدیر، راوی ندارد. این حدیث را بین ‌115 تا 150 نفر روایت کرده اند؛ حتی سنی ها هم نقل کرده اند ،که مرحوم علامه امینی در کتاب الغدیرنام آنها را آورده است.

عبرت :

"اعتبار وسلامت بیعت، در تداوم آن است "

   اولین کسانی که با امامت علی علیه السلام بیعت نمودند حضرات اولی ودومی( ابوبکر وعمر) بودند(بخ بخ یا بن ابی طالب اصبحت مولای ومولا کل مؤمن) ،خود را مؤمن خواندند اما پس از کمتر از سه ماه دست از بیعت برداشته ،در سقیفه، کاری کردند که حضرت زینب سلام الله علیها در باره ی منشأ کربلا فرمود :حضرت سید الشهداء در جمعه شهید نشد بلکه در دوشنبه (روز جلسه ی سقیفه )شهید شد.

مشابه این بیعت را پس از 25 سال برای طلحه وزبیر نوشته اند ، اولین کسانی بودند که با علی علیه السلام بیعت کردند وپس از مدت کمی اولین گروهی بودند که در مقابل آن حضرت لشگر کشیدند،

 بله (حب الدنیا رأس الفتن واصل المحن) "امام علی ع فرمودند:دنیا دوستی ،منشأ فتنه ها وریشه ی رنجها ومحنتهاست" (غرر الحکم:4870).

* این روز از عظیم ترین وباشکوهترین اعیاد وعیدالله الاکبر (زادالمعاد،علامه مجلسی،ص 323)،در آسمانها یوم العهد المعهود ودر زمین یوم المیثاق المأخوذ والجمع المشهود(مستدرک الوسایل ،حاجی نوری ج 6 ص 274)نامیده شده است.

از مجموع ادله وروایات استفاده می شود ،شیعیان به همان اندازه که در عزای ائمه علیهم السلام باید محزون باشند در شادی آنها باید به شادی وسرور اسلامی وشرعی بپردازند.

مستحبات این روز عزیز(مطابق روایات ):

1-آراستگی

2- لباس نو پوشیدن

3-ابراز شادمانی، لبخند و تبسم بر مؤمنان

4 - احسان و اطعام

5-دیدار بستگان

6-استعمال بوی خوش

7-دیدار مؤمنان

8-مهرورزی ومهربانی

9-توسعه وافزودن بر امکانات خانواده

10-گشاده دستی وعیدی دادن

11-کارگشایی وکمک به دیگران

12-اجتماع داشتن (با مجالس سخنرانی ،دعای ندبه و...)

13-صلوات بسیار بر محمد وآل محمد (صلی الله علیه وآله )

14-شکر کردن

15-برائت از ظالمین

16-روزه گرفتن

17- غسل کردن

18- زیارت امیر المؤمنین علی علیه السلام (معروفترین آنها زیارت "امین الله" است)

19-تبریک گفتن به یکدیگر :{ الحمد لله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیر المؤمنین والائمة علیهم السلام.}

20-نماز ودعاهایی که در کتب ادعیه وارد شده اند

21- عقد اخوت وبرادری

{منابع:زاد المعاد،علامه مجلسی - مصباح المتهجد،شیخ طوسی - اقبال الاعمال ،سید بن طاووس - مستدرک الوسایل جلد 6 ،میرزا حسین (محدث نوری)<توجه :هرچند در مستدرک روایاتی بدون سند محکم آمده ،اما برای امور مستحبی ومندوبه می توان به آنها استناد کرد ،علاوه بر اینکه ضعف سند ها با روایات دیگر وعمل مشهور،جبران می شود>- مفاتیح نوین، آیت ا... مکارم - مفاتیح الجنان ،محدث قمی.}

واما پیشنهاد :

امید واریم با توجه به عظمت وبزرگی عید غدیر" عید ولایت ورهبری "با کم کردن تعطیلات عید باستانی نوروز، وتعطیلی چند روزه ی(حداقل سه روز)  با عظمت ترین ومهمترین عید شیعیان  بلکه مسلمانان ،این عید به جایگاه اصلی اش رسیده وضائقه ی دوستداران ولایت مولا علی علیه السلام  شیرین ترگردد.انشاءالله

  {عید الله الاکبرمبارک باد} – طالب پور