به نام خدا

با تبریک فرا رسیدن سال 1396 ه ش ، بیاییم  دو لفظ و واژه ای که بار معنایی گرانسنگی دارد را اصلاح کنیم :

1- امام  2- امت

   رفقا! متأسفانه نظام سلطه وایادی آنها در کشورمان ، چون خطر تحول آفرینی  ورشد بیداری اسلامی  از سوی جریان انقلاب اسلامی را  که به ضرر منافع آنها بود احساس کردند  به فکر محبوس کردن انقلاب  در چارچوبه ی جغرافیایی ایران افتادند ، لذا واژه هایی چون امام  وامت  که می توانند در جهان اسلام  وحتی در بین آزادگان جهان تحوّل بخش و وحدت آفرین  باشند  وبار معنایی خود را از فرهنگ  عالم گستر وجهان شمول قرآن  گرفته بودند را ، در راستای سیاست فوق  تغییر داده  و"امام" را به  رهبر وپیشوا  که در عرف سیاسی غرب و  بین الملل ، دارای بار معنایی کم رنگ و حتی منفی است  ونیز " امت"  را به  ملّت، شهروند  وهمشهری  که بار معنایی بسیار کم رنگ ومحدودی دارد ، طی پروسه ای نرم  تغییر دادند  وما نیز غافل از این چرخش فرهنگی – سیاسی  در جورچین  دشمن به راحتی بازی کرده وادامه می دهیم .

رفقا بیاییم با بسیج افکاردر این سال جدید  به اصل 5 قانون اساسی (1) عمل کنیم  ودر راستای اهداف بلند آن اصل مترقی وتحول آفرین ، ثابت قدم درمسیر  ولایت امر  وامامت امت  گام برداریم./.

پی نوشت

1)اصل پنجم قانون اساسی :  در زمان‏ غیبت حضرت‏ ولی‏ عصر "عجل‏ الله‏ تعالی‏ فرجه‏" در جمهوری  ‏اسلامی‏ ایران« ولایت‏ امر و امامت‏ امت»‏ بر عهده‏ فقیه‏ عادل‏ و با  تقوی‏، آگاه‏ به‏ زمان‏، شجاع‏، مدیر و مدبر است‏ که‏ طبق‏ اصل‏ یکصد و هفتم‏ عهده‏ دار آن‏ می‏ گردد.

به نام خدا 

چرا به نظر می رسد با نگاه جریانی، کم کم نیروهای انقلابی را از صحنه خارج؛ وبه حاشیه می کشانند ؟

چرا به نظر می رسد در این برهه از زمان یعنی چند سال اخیر، دوباره جریان التقاط  با چراغ روشن وتجربه ی بیشتر در برخی ارکان نظام، نفوذ وطی پروسه ای نسبتاً ماهرانه  افکار ورفتار جامعه را با خود همراه می کند؟

چرا به نظر می رسد ورشکستگان سیاسی از  خطوط فکری  لیبرال  ونهضت آزادی  و نیز تکنوکراتها  یعنی تندروهای اصلاح طلب ، سلطنت طلبها  ومنافقین گرفته،  تا افراطیون اصولگرایی یعنی وابستگان به انجمن حجتیه وظاهرگرایان اخباری گری وباند انحرافی، در این دوره  از مدیریت اجرایی کشور امید وارترشده و  گمان می کنند دارند خود را از اغما وگاهاً از مرگ سیاسی  نجات می دهند ؟

چرا به نظر می رسد برخی نیروهای انقلابی و ولایی آگاهانه یا با نا آگاهی در این عرصه ،رو به انفعال گراییده و چون سُلیمان بن صُرَد، مُسَیَّب بن نَجَبه، رُفاعَه بن شَدّاد و دیگر ساکتین انقلاب حسینی،در تکرار تاریخ، صیغه ی (تاب یتوب توبة)صرف خواهند کرد؟

آیا اینها پاسخ نمی خواهد ؟!

به نام خدا

کی گفته شادی وسرور خوب نیست ؟

اما چه کسی گفته شادی وسرور مردم در گناه باشد؟

کدام دینِ حق گرایی ،شادی مردم را در اختلاط ورقص و متال و رپ و هِوی متال  و بلک کت  ومایکل جکسون  وهیپی گری و امور جلف وسبک  وخفیف قرار داده ؟

کدام آموزه ی دینی ، مجوز مجالس موسیقی مطرب وغنا و آوازه خوانی های بی محتوا وبی هویت را صادر کرده است ؟ کدام اسلامی شادی مردم را در گناه ، ابتذال وخوش گذرانی های ناسالم  وشوهای تاریک  تعریف کرده است؟

آیا مدیران و مسئولین ما واقعا نا آگاهانه تصمیم می گیرند وسوراخ دعا را گم کرده اند ؟ یا آگاهانه وتعمداً بی محابا چنین اراده های ضد ارزش وهنجار شکنی دارند ؟

در این فشار اقتصادی  واوضاع نه چندان مطلوب زندگی مردم ، مطابق آموزه های اسلامی  بهترین طریق شاد کردن مردم ،خدمت صادقانه(1) ، بی منت  ورفع مشکلات آنها ونگاه به داخل کشور است نه  وادادگی وابراز وابستگی  ونیز حزب وخط وقبیله گرایی هاوگروه بازی وسیاه بازیهای پوپولیستی  آزاردهنده وکسل کننده ی تشکلهای سیاسی  و رها کردن نظارتها وکنترلهای اساسی در جامعه ای که برای آرمانهایش خونها  داده شده وزجرها کشیده شده است.

چرا با سهل انگاری ومسامحه ی برخی مدیران  وتصمیمات غیر منطقی وکیلویی ،عملاً در زمین دشمن بازی می کنند ؟

پی نوشت:

1)پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «احبّ الاعمال الی اللّه سرور الذی تدخل علی المؤمن تطرد عنه جوعته او تکشف عنه کربته»(13) بهترین اعمال در پیشگاه خدا شادی و سروری است که برای مؤمن فراهم می کند و این شادی از راه دفع گرسنگی  و بر طرف کردن غم و اندوه اوست.( اصول کافی، ج 2، ص 191) 

به نام خدا

گفت: سال گذشته سخنگوی دولت اعلام کرد که سال 95 سال جهش حقوق‌هاست. ولی از این وعده خبری نشد!
گفتم: پس حقوق‌های نجومی چی بود؟ جهش از این بالاتر که برخی از مدیران دولتی حقوق‌های چند ده میلیونی و پاداش‌های صدمیلیونی گرفتند؟!
گفت: قرار بود برجام هم در سال 95 گشایش اقتصادی ایجاد کند، تحریم‌ها را لغو کند، سرمایه‌های خارجی را جذب کند، روابط تجاری و بانکی را برقرار کند و... اما از آن همه وعده هم خبری نشد!
گفتم: اما حالا صورت مسئله را عوض کرده‌اند و می‌گویند برجام قرار نبود گشایش اقتصادی بیاورد و یا اشتغال ایجاد کند و...
گفت: پس قرار بود چه بکند؟! خودشان آنهمه از برجام تعریف و تمجید کرده و آن را بزرگترین دستاورد تاریخ، معجزه قرن، آفتاب تابان و... نامیده بودند!
گفتم: چه عرض کنم؟! شخصی در پیاده‌رو زیر نور چراغ به دقت در حال جست‌وجو بود. پرسیدند دنبال چه می‌گردی؟ گفت؛ سویچ ماشینم را توی خانه گم کرده‌ام ولی چون آنجا تاریک است، اینجا دنبالش می‌گردم!

منبع:کیهان 

رفقا ! با انصاف وآگاهی تحلیل کنیم.