به نام خدا

لطفا بخشی از بیانات مقام معظم رهبری  "حفظه الله "در جمع شورای عالی انقلاب فرهنگی به نقل از سایت  http://www.leader.ir   را مطالعه نمایید :

«ایشان در زمینه مسائل اجتماعی، افزایش سن جمعیت کشور را خطری واقعی برشمردند و افزودند: مسئولان مقابله با کاهش جمعیت جوان کشور را جدی بگیرند و برای آن راه حلهای به موقعی ارائه دهند.»(19/9/1392)

    دوستان ! گاهی تناقضها وتهافتهای مدیریت فکری در بخشهایی از دستگاه های کشور قابل توجیه نیست

برای نمونه:

چند سؤال از بحث جمعیت که در اولین درس کتاب  تعلیمات اجتماعی پایه ی چهارم دبستان ،بخش مدنی  مطرح شده را در ذیل می خوانید:

سؤال کتاب: به چه خانواده هایی پر جمعیت می گویند ؟

پاسخ معلم : به خانواده هایی که بیش از 2 فرزند دارند(البته شنیده شده که برخی، یک فرزند را هم مطرح نموده اند).

سؤال کتاب: برطرف کردن نیازهای یک خانواده ی پر جمعیت مشکل تر است یا یک خانواده ی کم جمعیت؟ چرا؟

پاسخ معلم: پر جمعیت ، زیرا  وقت، دقت، پول، حوصله ،تلاش زیادی می خواهد.

سؤال کتاب: سه نمونه از مشکلاتی را که خانواده های پر جمعیت با آنها روبرو می شوند ،بگویید؟

پاسخ معلم: خوراک،آسایش ومسکن .

    رفقا! همانگونه که مشاهده کردید خیلی هم دقت  لازم ندارد که این روند فرهنگی وذهن سازی ،به کجا می انجامد؛ دختر وپسر ما با این ارتکاز ذهنی ، در آینده نسبت به نرخ رشد جمعیت وتعداد فرزندان خانواده چه نظری می دهد ! بدیهی است که بدون تردید خانواده ی کم جمعیت را خواهد پسندید  والبته کاری هم به انگیزه وچرایی آن نداریم ؛چه بسا علی رغم آموزه های اسلامی ودینی ،برخی برای راحتی بیشتر یا به تصور کیفی سازی تربیت فرزند یا بهبود اقتصاد خانواده ویا ترس از فقر ،وعوامل دیگر به خانواده ی کم جمعیت مایل شوند اما به هر ترتیب این القاءات فکری  با برخی گزارشهای جمعیتی  ونگرانیهای آینده ساز نظام اسلامی سازگار نیست .

همان گونه که کم وبیش می دانید کاهش رشد جمعیت در ایران از اواخر دهه ی 60 آغاز ،ونرخ رشد جمعیت از 3/9 % در سال 1365 به 1/29 %در سال 1390 رسیده است 

    اگر روند کاهشی نرخ جمعیت در کشورمان که بالاترین نرخ کاهشی در جهان است به همین منوال ادامه یابد تا سال 1415 به صفر رسیده وپس از این سال از جمعیت کشور کاسته می شود واز سوی دیگر شاهد پیر شدن جمعیت  وپدیده ی سالمندی جامعه خواهیم بود .تا جایی که اگر حتی حالت موجود حفظ شود در سال 1480 جمعیت به کمتر از 62 میلیون نفر کاهش می یابد ودر صد سالمندی از حدود 10 % به 22 % افزایش می یابد واین یعنی کاهش نیروی انسانی کارآمد ، مهاجر پذیری و تغییر وتحول درفرهنگ بومی اسلامی، افول شاخصهای اقتصادی، افزایش هزینه های مراقبتی  ونارسایی در خدمت رسانی،کند شدن روند پیشرفت کشور ،غافل شدن از انجام رسالت حقیقی نسبت به آیندگان و نیز تیز شدن دندان استعمارگران ومستکبران . فتأمّل جیّدا

 (البته  شواهدی می نماید که برخی از گروهها وافراد سیاسی اجتماعی ،تعمدا تذکرات رهبری عظیم الشأن  در باب جمعیت را ،چون با اهداف واستراتژی خیالیشان ناسازگار است عمل نمی کنند .

امید واریم با درایت وبرنامه ریزی دست اندر کاران نظام اسلامی  از این پنجره ی جمعیتی بهترین استفاده صورت گرفته واین معضل بسیار جدی  حل گردد .انشاءالله )./.

به نام خدا

 توهین مجدد دانشمند به ولایت | شبکه امام حسین(ع)

رفقا ! قطعا با توجه به اظهار نظرهای فاقد بصیرت برخی مدعیان روحانی نما وعالم نما ،جواب سؤال ذیل را می دانید اما با کمی تبیین خدمتتان ارائه می شود:

قبول نداشتن ولی فقیه یا توهین به این مقام عظمی چه عواقبی دارد؟

جواب :

این پرسش را بصورت اجمالی در 3 قسمت به ترتیب ذیل می توان پاسخ داد:

1. قبول نداشتن اصل ولایت فقیه 2. قبول نداشتن شخص ولی فقیه 3. اهانت نسبت به ولی فقیه

اما جواب قسمت اول این است که کسی که اشراف به احکام و مبانی دین اسلام ندارد یعنی در معالم دین اسلام و بنیادهای اعتقادی آن به اندازة کافی تبحّر ندارد طبعاً باید به علما و دانشمندان این دین رجوع کند، بویژه در مسائل مهمی مثل«ولایت فقیه» و «نیابت عام امام زمان ـ عجل الله تعالی فرجه الشریف ـ در زمان غیبت.» بنابراین در اینگونه مسایل رجوع به اقوال علما بر همة مؤمنان و دینداران واجب و ضروری است لذا اگر شخصی بدون توجه به این مسأله ادعای عدم اعتقاد به ولایت فقیه داشته باشد، مستحق عقاب و مجازات اخروی خواهد بود. هر چند اگر در جامعة ولایی اَعمال و افعالی که موجب اخلال و تضعیف نظام است انجام ندهد، همانند دیگر شهروندان از کلیة حقوق برخوردار خواهد بود. البته از مشاغلی که تصدی آن توسط این افراد به اخلال در نظام و تضعیف آن منجر می شود،‌ محروم خواهد بود.

آنچه بیان شد مربوط به مخالفت با اصل ولایت فقیه بود. امّا در مورد مخالفت با شخص ولی فقیه باید گفت ولی فقیه در نظام اسلامی از طریق راه کار های تعیین شده توسط قانون اساسی که به تصویب کلیه ملّت رسیده است به این مقام منصوب شده و لذا مخالفت و عناد با شخص ولی فقیه به منزلة مخالفت با قانون اساسی خواهد بود چرا که قانون اساسی با واسطه، سرپرستی این شخص بر این مقام را مجاز دانسته است. بر اساس راهکار قانون اساسی، عده ای از علمای عادل که توسط ملّت انتخاب شده اند، موضوع تعیین ولی فقیه را بررسی کرده و آن شخص را به مردم و ملت معرفی می نماید. لذا قبول نداشتن شخص منتخب خبرگان به منزلة عدم پذیرش قانون اساسی است و طبیعی است کسی که مخالفت صریح و علنی با شخص ولی فقیه داشته باشد مشمول قوانین مربوط به اخلال در نظام خواهد بود. امّا در مورد مجازات اخروی باید گفت اکثر قریب به اتفاق مراجع تقلید فعلی مخالفت با قوانین نظام جمهوری اسلامی را حرام و شایستة مجازات می دانند. ولی اگر مخالفت به گونه ای باشد که موجب اخلال و تضعیف نظام و جامعة اسلامی باشد یا مخالفت به گونه ای باشد که موجب ضرر زدن به دیگران شود، همة مراجع اینگونه مخالفت را حرام می دانند. بنابراین مخالفت با شخص ولی فقیه به منزلة مخالفت با قانون بوده و مخالفت با قانون، حرام و مستوجب عقاب و مجازات است.

امّا آخرین موضوع یعنی بحث اهانت به ولی فقیه، بحث متفاوتی است. تفاوت بحث از اینروست که اساساً اهانت به هر شخص و مقامی از جنبة کیفری قابل بررسی است. بر همین اساس در ماده 514 قانون مجازات اسلامی چنین آمده:

«هر کس به حضرت امام خمینی ـ رحمة الله علیه ـ بناینگذار جمهوری اسلامی ایران و مقام معظم رهبری به نحوی از انحاء ایجاد اهانت نماید به حبس از شش ماه تا دو سال محکوم خواهد شد.»

فقرة فوق مربوط به اهانت به شخص است امّا در مورد اهانت به اصل ولایت فقیه، اگر این اصل را مشمول ذیل«مقدسات اسلام» به شمار آوریم، بر اساس اصل 513 قانون مجازات اسلامی مجازات آن حبس از یک تا پنج سال است.

عن الامام التقی السبط الشهید ابی عبدالله الحسین بن علی ـ علیهما السّلام ـ :

« انّ مجاری الامور و الاحکام علی ایدی العلماءِ بالله الاُمناء علی حلاله و حرامه .....» امام حسین ـ علیه السّلام ـ فرمودند:

«جریان امور و حُکم ها در دست عالمان دین و امینان بر حلال و حرام الهی است»(1)

بخشی از مطالب برگرفته از سایت اندیشه ی قم .

1)- تحف العقول ،  ابن شعبه حَرّانی ،طبع مکتبة الصدوق، صفحه 237 وانتشارات کتابچی ص 242)

به نام خدا

قابل تأمل و اندیشه (منظورم فاصله ی اعتدال وافراط است همچنان بین شعار وعمل  فاصله هاست ؛ از ما تنها دعا بر می آید ،خدایا مسئولین ما را به وظایفشان عالم و عامل بگردان . الهی آمین) :

ودود حیدری مطرح کرد::(آمادگی بسیج دانشجویی برای برگزاری مناظره)

به نام خدا

       ... مربی تیم حریف بعد از هشت سال واندی (دقیقا 8 سال وصد ویک روز)گفت: این اولین گلی بود که به تیم مقابل زدیم اما حیف که داور آفساید گرفت وگفت ؛ خارج، بازی کردی .

  حین بازی ، طرفداران بسیار امید وار که ذوق زده شده بودند فریاد کننان یکصدا می گفتند : هورا هورا انتقام هشت ساله رو گرفتید ، اما با سوت داور صدا ها کم شد ؛آرامش نسبی حاکم گشت ،بله ! همه منتظرند تا ؛ در ادامه ی کار چه خواهد شد ... ./.ح-ط  

به نام خدا

رفقا! اعتقاد وباور ما این است که  وعده ی خدا تخلف ناپذیر است ودشمنان اسلام عزیز هر چه تحریم وتهدید کنند طرفی نخواهند بست:

   (یُریدون اَن یُطفِؤا نورَ الله بأفواههم و یَأبی اللهُ اِلّا اَن یتمّ نورَه و لو کرِهَ الکافرونَ ):

« اینها مى خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش کنند ولى خداوند اراده کرده است که این نور الهى را همچنان گسترده تر و کاملتر سازد، تا همه جهان را فرا گیرد، و تمام جهانیان از پرتو آن بهره گیرند هر چند کافران را خوشایند نباشد»(1)

   (اطفاء) یعنی خاموش کردن آتش یا نور.

 می فرماید:اهل کتاب می خواهند نور خدا را که در دین اسلام جلوه گر شده با دهانشان خاموش کنند، همانطور که سایر چراغهای کوچک را به وسیله بازدم دهان خاموش می کنند

  این مطلب تحقیر و کوچک شمردن کید آنهاست ، چون دهان درخاموش کردن چراغهای کوچک و نورهای ضعیف کاربرد دارد ، اما نوری عظیم و عالم افروز را نمی توان با دهان خاموش کرد، مخصوصا اینکه خدا اراده کرده که این نور هر روز پر فروغتر گردد و پرتو آن عالمگیر شود، لذا اسلام نوری عالم آراست که خداوند وعده ی نیکوئی داده که بزودی آن را به سرحد کمال می رساند. (2)

 همچنان که مشاهده می شود در آیه ی مورد بحث تشبیه جالبى براى تلاشهاى مذبوحانه و بى سرانجام یهود و نصارى و یا همه مخالفان اسلام  کرده است (خاموش کردن نور با عظمت خدا یعنی دین اسلام ،با دهانشان)
در اینجا به چند نکته باید توجه کرد: ادامه مطلب...

به نام خدا

کوچ پرنده ای دیگر از دیار عشق ودلدادگی را تهنیت می گویم .

 عروج روح بسیجی فداکار ، جانباز عزیز ،ایثارگر صحنه های دفاع از شرف وانسانیت ،دوست بزرگوار و مخلصم حاج محمد علی مروتی را به ملکوت الهی تبریک گفته وبرای بازماندگان آن اسوه ی دلدادگی به ساحت الوهیت وشرافت طلب صبر می نمایم .

امید آنکه همچنان که آرزویش شرفیابی به محضر شاهد حقیقی با لباس شهادت بود خداوند کریم  اورا با شهدا اسلام  محشور فرماید./.

به نام خدا

 حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار دهها هزار فرمانده ی  بسیج سراسر کشور با ایشان فرمودند:

    « عده ای، "نرمش قهرمانانه" را دست کشیدن از   اصول و آرمان های نظام اسلامی تعبیر کردند و برخی دشمنان نیز برهمین اساس، مدعی عقب نشینی نظام اسلامی از اصول شدند درحالی‌که این برداشت ها، خلاف واقع و بدفهمی است.
نرمش قهرمانانه به معنای مانور هنرمندانه و استفاده از شیوه های متنوع برای دستیابی به اهداف و آرمانهای گوناگون نظام اسلامی است.
... این اهداف بصورت مرحله به مرحله و قطعه، قطعه است که راهنمایان و هادیان و متفکران و مسئولان، این مراحل را قطعه گذاری می کنند وسپس حرکت جمعی شروع می شود.
 این،  نظام ِ صحیح  حرکت منطقی برای پیشرفت نظام اسلامی است که همه فعالان عرصه سیاست و مدیران کلان کشور و همچنین فعالان عرصه بسیج باید آن را مد نظر داشته باشند».29/8/1392./.

به نام خدا

    پیرامون افسانه مجعول و ساختگى غرانیق در بعضى از کتب اهل سنت روایات عجیبى از ابن عباس نقل شده از جمله این که:

 پیامبر خدا (ص) در مکه مشغول خواندن سوره" النجم" بود، چون به آیاتى که نام بتهاى مشرکان در آن بود رسید که: « أَ فَرَءَیْتُمُ اللَّاتَ وَ الْعُزَّى‏ وَ مَنَوةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَى »  یعنی: به من خبر دهید آیا بتهاى «لات» و «عزّى»؛ و «منات» که سوّمین آنهاست (دختران خدا هستند) ؟.[1]‏

در این هنگام شیطان این دو جمله را بر زبان او جارى ساخت: «تلک الغرانیق العلى، و انّ شفاعتهن لترتجى»!  یعنی: «اینها پرندگان زیباى بلند مقامى هستند و از آنها امید شفاعت است»![2].

در این هنگام مشرکان خوشحال شدند و گفتند: « محمد (ص) تا کنون نام خدایان ما را به نیکى نبرده بود»، در این هنگام پیامبر (ص) سجده کرد و آنها هم سجده کردند،(و روابطشان رو به بهبودی نهاد) جبرئیل نازل شد و به پیامبر(ص) اخطار کرد که این دو جمله را من‏ براى تو نیاورده بودم، این از القائات شیطان بود ، در این موقع این آیات  (وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِکَ مِنْ رَسُولٍ وَ لا نَبِیٍّ ...) نازل گردید و به پیامبر(ص) و مؤمنان هشدار داد[3]!

   گر چه جمعى از مخالفان اسلام براى تضعیف برنامه‏هاى پیامبر (ص) به گمان اینکه دستاویز خوبى پیدا کرده‏اند این قضیه را با آب و تاب فراوان نقل کرده و شاخ و برگهاى زیادى به آن داده‏اند. ولى قرائن فراوان نشان مى‏دهد که این یک حدیث جعلی و ساختگى است که براى بى اعتبار جلوه دادن قرآن و کلمات پیامبر اسلام (ص)، به وسیله ی شیطان‏صفتان جعل شده است ؛ زیرا:

  * اولا: به گفته ی محققان، راویان این حدیث افراد ضعیف و غیر موثقند، و صدور آن از ابن عباس نیز به هیچ وجه معلوم نیست، و به گفته" محمد بن اسحاق"

ادامه مطلب...

به نام خدا

   پیامبران معصوم اند ،هم قبل از ابلاغ رسالت وهم بعد از آن چون اگر از عصمت تامه برخور دار نباشند به مجرد احتمال خطا واشتباه از سوی پیامبران، مردم  دیگر ایشان را قابل اعتماد وتبعیت نمی دانند.

     مرحوم خواجه نصیر الدین طوسی (ره) در کتاب تجرید الاعتقاد که از معتبر ترین وموجزترین منابع فلسفی کلامی شیعه است ،می نویسند : «ویجب فی النبیّ العصمة؛ لیحصل الوثوق فیحصل الغرض و...»

مرحوم علامه حلی (ره)در شرح مطالب محقق طوسی می فرمایند:

شیعیان (امامیه) معتقدند که پیامبران باید از همه ی گناهان وخطاها چه کبیره چه صغیره چه عمدی چه سهوی منزه ومعصوم باشند .

ایشان در شرح سه دلیل مرحوم خواجه ی طوسی حکیم قدوسی (که ما یکی از آنها را ذکر می نماییم )می فرماید: 

    اگر حتی احتمال داده شود که انبیاء کاذب یا عاصی باشند کافی است برای اینکه اعتماد جامعه از ایشان سلب شود چون هر نهی وامری که از طرف خدا به امت ابلاغ کنند ذهنیت وتصور امت این است که : شاید دروغ می گویند،شاید عمل شان مبغوض مولی است ؛ در نتیجه از ایشان متابعت وپیروی نمی کنند واگر از پیامبری پیروی نکنند نقض غرض است ( چون غرض خدا وند از ارسال رسل ابلاغ امر ونهیش به امت ومتابعت جامعه از پیامبران است) ونقض غرض قبیح بوده وفعل قبیح از مولای حکیم صادر نمی شود لذا برای رسیدن به هدف از بعثت انبیا ،باید آنان پاک ومعصوم باشند ./.

{کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد ، علامه حلی ، مقصد چهارم (النبوة) ، مسأله سوم (فی وجوب العصمة) } 

به نام خدا

بی‌سروسامان توام ، یا حسین!
دست به دامان توام ، یا حسین!

جان علی، سلسله بندم مکن
گردم و ، از خاک بلندم مکن

عاقبت این عشق ،هلاکم کند
در گذر کوی تو ،خاکم کند

تربت تو بوی خدا می‌دهد
بوی حضور شهدا می‌دهد

مشعر حق! عزم منا کرده‌ای
کعبه ی شش گوشه بنا کرده‌ای

تیر، تنت را به مصاف آمده‌ ست
تیغ ،سرت را به طواف آمده‌ ست

چیست شفابخش دل ریش ما؟
مرهم زخم و غم و تشویش ما

چیست به جز یاد گل روی تو؟
سجده به محراب دو ابروی تو

بر سر نی زلف، رها کرده‌ای
با جگر شیعه، چه‌ها کرده‌ای

"مرحوم محمد رضا آغاسی"