به نام خدا 

 اهل تقوا، انفاق وبخشش را غنیمت وکافران ومنافقان آن را ضرر، غرامت وخسارت می شمارند چون 

خداوند به کسی که با حسن فعلی وحسن فاعلی ببخشد وانفاق کند یعنی هم مال او حلال وپاک باشد وهم اعطای او از سر اخلاص وبه نیت احترام انجام شود نه از روی ترحم وتحقیر ، نه تنها از فضل خود چیزی را جایگزین می کند « وما انفقتم من شیئ فهو یُخلِفه »(وهرچیزی را در راه خدا انفاق کنید، عوض آن را می دهد وجای آن را پر می کند.  سوره سبأ آیه 39)

 بلکه آن را مضاعف وچندین برابر می کند « مثل الذین یُنفقون اموالهم فی سبیل الله کمَثل حبّة انبتت سبع سنابل فی کل سنبلة مأةحبّة والله یضاعف لمن یشاء والله واسع علیم»(مَثَل کسانی که اموال خود را در راه خدا انفاق می کنند چون بذری اند که هفت خوشه برویاند ؛ که در هر خوشه، یک صد دانه باشد ؛ خداوند آن را برای هر که بخواهد وشایستگی داشته باشد ، دو یا چند برابر می کند ؛ وخدا در قدرت ورحمت ، وسیع و به همه چیز داناست. سوره بقره آیه 261). (1)

یعسوب الدین امیر المؤمنین  علی علیه الصلاة والسلام در تشویق به انفاق می فرمایند: «مَن أیقن بالخَلَف ، جادَ بالعطیّة»(آن که پاداش الهی را باور دارد در بخشش، سخاوتمند است).(2)

رفقا! باور کنیم وبه خدا اعتماد کنیم که هر نوع روزی ای مانند مال وعلم و...را ، در راه خدا انفاق کنیم کم که نمی شود بلکه به وعده ی تخلف ناپذیر خدا جایگزین و حتی چندین برابر می شود .

وبدانیم که این تضاعف، در ماه رمضان تشدید وتکثیر می شود. پس یا علی ./.

پانوشت:

1)تفسیر تسنیم ،آیت الله جوادی املی، ج 2، ص178

2)نهج البلاغه ، امام علی(ع)، حکمت 138