به نام خدا

     برخی معترض اند ،مگر مسجد، منبر وسخنرانی جای مباحث سیاسی – اجتماعی است ؛ بیایند چند مسأله ی شرعی واحکام بگویند، روایتی بخوانند، داستانی وشعری هم چاشنی صحبت کرده وتمام .

آیا حقیقتا ،این غایت وروش ؛ وچنین شیوه ی اندیشیدنی ، با آموزه های متعالی اسلام مطابقت دارد یا نه؟

با توجه به تسلط حضرت امام خمینی (ره) بر مبانی فقهی ، اصولی وفلسفی اسلام عزیز؛ ایشان در یکی از سخنرانی هایشان فرمودند: «اینطور نبوده است که در مسجد پیغمبر (صلی الله علیه وآله) همان مسایل عبادی نماز وروزه باشد، مسایل سیاسی اش بیشتر بوده»(25/5/1362).

رفقا ! در آستانه ی دهه ی فاطمیه باید پرسید ،آیا در مساجد وسخنرانی ها  از جنبه ی سیاسی  ودفاع از ولایت وامامت حضرت فاطمه ی زهرا (سلام الله علیها) باید سخن به میان بیاید یا نه؟ مگر نه آن بود که شهادت حضرت  وآن همه جسارت دشمن ، بر سر مسأله ی حکومت وولایت بود ؟

ولی امر مسلمین (حفظه الله) در سخنانی در جمع خبرگان فرمودند: «در نظام اسلامی وظیفه ی علما ، فقط گفتن مسأله ی نماز وروزه نیست، مردم را بیدار می کنند، هوشیار می کنند ،حقایق را به مردم می گویند، بصیرت افزایی می کنند». (15/12/1392)

امید آنکه سخنرانان وخطبا ی بزرگوار ، با آشنایی و مجهز نمودن خویش به تحلیل صحیح مبانی سیاسی- اجتماعی اسلام وحکومت اسلامی وملازمات آن همچون بحث «اقتصاد مقاومتی» به وظیفه ی خود عمل نمایند ودر کنار طرح مسایل شرعی واحکام عملیه ی مورد حاجت مردم ، به این مهم نیز وقعی بنهند ؛ تا مشی مردم رشید وشریف نیز، بر اساس مبانی واصول متقن اسلامی بوده وباشد. انشاءالله . /.

{{تذکر: بله ! آحاد مردم رشید ایران اسلامی از طرح مباحث جناحی وگروهی متنفر ومنزجرند وحق هم همین است ، اما منظور از مباحث سیاسی ، بیان مصادیق و وارد شدن در جریانات خاص سیاسی  ودفاع وتعصب کورکورانه به خرج دادن در این مسیر نیست .}}