به نام خدا

تفاوت استنباط واجتهاد با بدعت چیست؟

 آری ؛ اجتهاد و استنباط کردن  صحیح ودرست است  یعنی با نگاه به اصول وقواعد ؛ فروع ومسایل جدید را فهمیدن وجواب دادن ، این نوعی نوآوری بر طبق مبانی است . اخباریین اجتهاد را خیال می‏کنند بدعت است . می‏گویند اجتهادها همه بدعت است  وحال ؛ با توجه به معیار فوق معلوم می شود که  اشتباه می‏کنند . اجتهاد یعنی حسن استنباط .
ممکن است مجتهدی مطلبی را از نو استنباط بکند که قبلا خود او یا دیگران‏ جور دیگری استنباط می‏کرده‏اند .    
به هر حال چیزی را که در دین نیست از خود جعل کردن ، در حد بزرگترین گناهان است .
حتی حدیث است :
« من زار مبدعا ( مبتدعا ) فقد خرب الدین » (اصول کافی ج 1 ص 54 باب البدع ،بااندکی اختلاف در متن)
اگر کسی به دیدن یک اهل بدعت برود دین را خراب کرده است . یعنی اگر کسی بدعتی در دین ایجاد می‏کند ، بر دیگران حرا م است که با او دید و بازدید کنند .
باری ، در زمینه اهل بدعت ، حدیثی داریم که در ضمن آن آمده است :
هرگاه اهل بدعت را دیدید « فباهتوهم » .  "باهتوهم " از ماده ی بهت‏ است و این ماده در دو مورد به کار برده می‏شود : یکی ؛ در مورد مبهوت کردن‏ ، محکوم کردن و متحیر ساختن که در خود قرآن آمده است که حضرت ابراهیم‏ با آن جبار زمان خودش که مباحثه کرد ، در نهایت امر « فبُهِتَ الَذی کَفَر» او در مقابل منطق ابراهیم درماند ، مبهوت شد ، محکوم شد ، مفتضح شد ، و
 دیگر ؛ در مورد بهتان یعنی

دروغ جعل کردن ؛که می‏دانیم در آیه « سبحانک هذا بهتان عظیم »، بهتان عظیم یعنی دروغ بزرگ . شیخ انصاری (ره)تصریح می‏کند که‏ معنای اینکه اگر با اهل بدعت روبرو شدید < باهتوهم> یعنی با منطقی قوی با آنها روبرو بشوید ، مبهوتشان کنید آنچنانکه ابراهیم با جبار زمان خودش‏ نمرود مباحثه کرد و مبهوتش نمود  ، بر اهل بدعت با منطق وارد بشوید تا مردم بفهمند اینها اهل بدعت هستند و دروغ می‏گویند .  
 اما عده‏ای آمده‏اند از این حدیث این جور استفاده کرده‏اند که اگر اهل بدعت‏ را دیدید ، دیگر دروغ گفتن جایز است ، هر نسبتی می‏خواهید به اینها بدهید ، هر دروغی می‏خواهید ببندید ، یعنی برای کوباندن اهل بدعت که یک هدف‏ مقدس است از این وسیله نامقدس یعنی دروغ بستن استفاده کنید

بعضی از مردم دنبال بهانه هستند برای  هرزگی کردن ، برای انجام هر عملی  می گویند : اجازه داریم هر دروغی که دلمان بخواهد ، برای اهل بدعت جعل‏  کنیم . سپس  با هر کسی که کینه شخصی پیدا می‏کنند فورا به او یک نسبتی‏ می‏دهند ، یک تهمتی می‏زنند و بعد می‏گویند او اهل بدعت است . شروع می‏کنند به‏ جعل کردن ، دروغ گفتن و تهمت زدن . چرا ؟ می‏گویند به ما اجازه داده‏اند . آن وقت شما ببینید بر سر دین چه می‏آید ؟ !

فرنگی مآب  می‏گوید الغایات تبرّر المبادی . هدف باید خوب باشد ، هدف که خوب بود وسیله هر چه شد شد . متقدم مآب هم می‏گوید به ما گفته‏اند < باهِتوهم>، حق داریم هر چه‏ دلمان بخواهد بگوئیم و می‏گوئیم . آن وقت ببینید به سر دین چه می‏آید ؟ !

رفقا! بیاییم سبک وشیوه ومتد معصومین (ع)را در جامعه ؛جامه ی عمل بپوشانیم./.

برای مطالعه ی بیشتر به کتاب سیری در سیره ی نبوی شهید مطهری و کتب تاریخ دوران پهلوی ومعاصر مراجعه نمایید .