به نام خدا

پیامبر اسلام حضرت محمد(صلی الله علیه و آله) می فرماید: « اَعدی عَدُوِّکَ نَفسُک التی بَین جَنبَیک »  یعنی بزرگترین دشمنان تو نفس توست که  میان دو پهلوی توست  »1»  

 بشر امروز با این قدرت عظیم علمی وفنی ؛با این همه پیشرفتها ی سرسام آور که گویا هیچ کار صعب ، مشکل وحل نشدنی پیش رو ندارد. امّا کاملا احساس کمبود وناراحتی می کند ! منشأ این خلأ ها وکسریها یش چیست ؟ از چه می نالد؟ از چه رو بشرِ امروز سردرگم وحیران است ؟ چرا آمار خودکشی ، افسردگی واضطراب اینچنین بالاست؟ چرا زنگی مست تیغ بدست شده ؟

جواب یک کلمه است وآن

فقدان معنویت وانسانیت به معنای الهی وواقعی اش یعنی در عمل ؛ وگرنه ، بشرِ امروز تمام جنایات خود را زیر لایه ای از تظاهر به صلح دوستی ،آزادی خواهی واخلاق انجام می دهد  وفضای جهان را از این حرفهای فریبا وزیبا پر کرده است .اما این سخنان کجا وانسانیت حقیقی وگمشده ی آدمیزاده کجا!!

پس تنها دژتسخیر ناپذیر در مقابل آن همه پیشرفت اعجاب انگیز ؛ انسان یعنی روح ونفس اوست

واما ! تنها نیرویی که به روح بشر ونفس انسان حیات می دهد واورا از دست دیو وهیولای افسردگی ،اضطراب ونابودی نجات می دهد، او را در این بحران ، مدیریت می کند وبه ساحل آرامش واطمینان می رساند واز سویی ، تمایلات وغرایز طبیعی اش را مهار وتعدیل می کند ، نیروی ایمان است ؛ همان ایمانی که انبیاء علیهم السلام عرضه کرده اند.

راه برون رفت از این صعوبت وبحران آن است که ؛انسان تنها به بُعد مادی وتجربی نظر نکند واز پیله ی پوزیتیویستی (تجربه گرایانه وتحققی)،آمپریستی (علم گرایانه البته علم دنیایی وبشری )ودئیستی(طبیعت محورانه به جای تئیستی وخدا محورانه بودن ) بیرون آمده وبا ایمان به خدا وایمان به راهنمایان وراه شناسان واقعی به اصل خویش برگردد.  

آری پس از قرنها ،جهان ؛ همان اندازه به دین وایمان نیاز دارد که در روز اول داشت. چه بسا نیازی  بیشتر وشدیدتر؛ بویژه دینی که کاملترین است ./. ح – ط

پا نوشت:

«1» بحارالانوار ، ج 70 ، ص 64

{برای مطالعه ی بیشتر به مجموعه آثار شهید مطهری ج16 ،دیباچه  ونیز اندیشه ی اسلامی 1 جعفر سبحانی ومحمد رضایی - بخش یکم و... مراجعه نمایید.}