به نام خدا

رفقا ! چگونه رنگ خدایی بگیریم؟ آیا می شود بنده ی واقعی خدا شد ؟ فکر می کنم قدم اول اینکه خدا را بشناسیم وسپس خود را به او بسپاریم .

این شعر جالب ، جذاب وپر مغزومحتوا تقدیم به همه ی خدا باوران:

مادر موسی چو موسی را به نیل

در فکند از گفته ی رب جلیل

  *

خود ز ساحل کرد با حسرت نگاه

گفت کی فرزند خرد بی گناه

  *

گر فراموشت کند لطف خدای 

چون رهی زین کشتی بی ناخدای

  *

گر نیارد ایزد پاکت به یاد

آب، خاکت را دهد ناگه به باد

  *

وحی آمد کین چه فکر با طل است

رهرو ما اینک اندر منزل است

  *

پرده ی شک را بر انداز از میان

تا ببینی، سود کردی یا زیان

  *

ما گرفتیم آنچه را انداختی

دست حق را دیدی و نشناختی؟!

  *

در تو تنها عشق و مهر مادریست

شیوه ی ما عدل و بنده پروریست

  *

نیست بازی ،کار حق، خود را مباز

آنچه بُردیم از تو، باز آریم باز

  *

سطح آب از گاهوارش خوشتر است

دایه اش سیلاب و موجش مادر است

  *

رودها از خود نه طغیان می کنند

آنچه می گوییم ما، آن می کنند

  *

ما، به دریا حکم طوفان می دهیم

ما به سیل و موج فرمان می دهیم

  *

نسبت نسیان به ذات حق مده

بار کفر است این، به دوش خود منه

  *

به که بر گردی ، به ما بسپاریش

کی تو از ما دوست تر می داریش

  *

نقش هستی نقشی از ایوان ماست

خاک و باد و آب ، سر گردان ماست

  *

قطره ای کز جویباری می رود

از پی انجام کاری می رود

  *

ما بسی گم گشته باز آورده ایم

ما بسی بی توشه را پرورده ایم

* 

میهمان ماست هر کس بی نواست

آشنا با ماست چون بی آشناست

  *

ما بخوانیم ار چه ما را رد کنند

عیب پوشیها کنیم ار  بد کنند

  *

سوزن ما دوخت هر جا هر چه دوخت

ز آتش ما سوخت هر شمعی که سوخت....

ادامه دارد