یا ربّ الحسین(ع)

به بهانه ی اربعین شهادت امام حسین علیه السلام ویاران عزیزشان :

آنگاه که تیرگی جهل وجُبن مردم، جبینشان را به خاک ذلت مالیده بود      

آنگاه که خیانت ،خدعه ونیرنگ لجام گسیخته شده وامور، صبغه ی شیطانی گرفته بود

آنگاه که صدا ها در حلقوم ها خفه شده بود وهمه ی قلوب وعقول خفته بودند

آنگاه که از فشار زمانه وخفقان امویان اشکها خشک شده ودلها قساوت گرفته بود

آنگاه که فتنه ها چون ابرهای ظلمانی بر فضای جامعه مسلط شده بود

آنگاه که عده ای ، مست از می غفلت ، غضب وشهوت ؛ باده فروش زر وزور وتزویر بودند

آنگاه که در قالب  اسلام ،اسلام را مقلوب ودگرگون می کردند

آنگاه که آیات بصیرت ، روشنی اش را باخته بود

آنگاه که دل عرشیان ، زخمی وشکسته شده بود   

آنگاه که انسانیت ، به لرزه افتاده بود

آنگاه که صداقت ، نفس های آخرش را می کشید  

آنگاه که ضربه های تیشه ی ناجوانمردی ، ریشه ی غیرت وحمیّت را قطع می کرد

آنگاه که آسمان حقیقت با ابرهای باطل ، سیاه پوش شده بود  

آنگاه که حکومت ، در افساد وفساد ؛گوی سبقت ربوده بود  

آنگاه که معنای زندگی به پوچی گراییده بود

آنگاه که پرنده ی آزادی در قفس استبداد ، محبوس گشته بود

آنگاه که بازار بردگی ، رونق گرفته بود

آنگاه که بالهای پرواز ، شکسته شده بود

آنگاه که خورشید اسلام ناب ، در مُحاق ، قرار گرفته بود

آنگاه که عشق حقیقی ، مرده بود

آنگاه که آزادگی ، در بند ، شده بود

آنگاه که قرآن ، لقلقه ی زبان گشته بود

آنگاه که عدالت ، در گلو خفه شده بود

آنگاه که دیگر باران ولایت نمی بارید

 آنگاه که بی بصیرتی ، نهادینه شده بود

آنگاه که قوم پرستی وقبیله گرایی ، نُقل بازار گشته بود

آنگاه که اشرافیت ، محک امتیاز گردیده بود

 آنگاه که خدا ، در زندگی گم شده بود

آنگاه که ...

ناگهان؛ مصدر حقیقت ، آیت جهادوشهادت ، زلال بصیرت ،اساس غیرت وعدالت ، میزان انسانیت  ،امید ناامیدان، ترجمان ناب قرآن ؛ آن بنده ی حق سبحان،  با قیام وشهادتش مسیر روشن هدایت را نشان داد .

 او مصباح الهدا ست

 اوقتیل العبرات است

وبغضی می ترکد وشبنم اشکت ،پهنای صورتت را فرا می گیرد

آری ؛ بار دیگر ،در امتداد زمان ، دست نوازشش را احساس می کنی

گویا ، باز محرم است 

باز، عاشوراست

 باز « اربعین»  است

« انّ لقتل الحسین (ع) حرارة فی قلوب المؤمنین لن تبردا ابدا » (1)  ./. طالب پور

پی نوشت:

(1) – پیامبر اسلام (ص) فرمودند: شهادت حسین علیه السلام حرارت وشعله ای در قلبهای مؤمنین ایجاد کرده، که هرگز سرد وخاموش نخواهد شد. {مستدرک الوسایل ،ج 10 ص 318}