فرارسیدن ماه محرم ، ماه معرفت واشک تعزیت باد

شعری  روان و مستند از یکی از شعرای تحول یافته وعنایت شده توسط امام حسین علیه السلام :

دیگر مکن به هیچ کجا گفتگوی آب 
                                                چون می‌رود به پیش همه ، آبروی آب
از هر کجا که می‌گذرد ، ناله می‌کند
                                                از چشمه،آب،چونکه روان شد به جوی آب
در باغ و راغ ، زمزمه غم فزای اوست
                                                از غصه ، چین فتاده ، به روی نکوی آب
آن آب رودخانه ، که در دشت می‌دود
                                                گوئی عزیز گم شده دارد ، به کوی آب
دیوانه وار ، می‌دود و ، ناله می‌کند
                                                پیچد به کوه ، ناله ی غم ، در گلوی آب
سرگشته ،بی قرار ، به هر شهر و هر دیار
                                                بنگر به هر زمان و مکان ، جستجوی آب
پیوسته ، سر به ساحل دریای غم زند
                                                آن موج بی قرار ، که خیزد به روی آب
این اضطراب آب ، کجا هست بی سبب
                                                بیهوده نیست ،حسرت پر های و هوی آب                                روزی عزیز فاطمه شد خواستار او
                                                حاضر نشد به خدمت او ، یک سبوی آب
با خون وضو گرفت ، حسین بن فاطمه
                                                در ساحل فرات ، به جای وضوی آب
عطشان ، کنار علقمه ، عباس ، جان سپرد
                                               چشمی به سوی خیمه و،چشمی به سوی آب
مهر خموشیِ لبِ اکبر ، عقیق شد
                                                در پرده ماند ، قصه ی رازِ مگوی آب
داغ علی ، به دامن آب است ، نقش ننگ
                                                سودی نداردش ، دگر این شست و شوی آب
قاسم که تشنگی ، ز رخش برده آب و رنگ
                                                دیگر چه جای حرف گل و ، گفتگوی آب
عطشان ، گرسنه ، اصغر شش ماهه جان سپرد
                                                با خود به گور برد علی ، آرزوی آب
خجلت برای آب ، همین بس بود  حسان 
                                                کآخر بسوخت گلشن دین ، روبروی آب

                                                           حبیب چایچیان (حسان)