به نام خدا

این وجیزه(کلامی مختصر ومفید) را یکی از رفقای  دانشجو برایم پیامک کرده البته  صرفا جهت یاد آوری روزی به نام دانشجو ،و اِلا ما هم که روزگاری دانشجو ودانشگاهی بودیم این خبرا نبود :

اهل دانشگاهم ، قبله ام استادست،جانمازم نمره ،پیشه ام مشروطیست،من کتابم را وقتی خوانم ؛که بگوید استاد: امتحان نزدیکست، دیشب اما خواندم، یک ورق از آن را ،همه ذرات کتابم متعجب ماندند.

  «روز دانشجو گرامی باد»

گزیده ای از بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار دانشجویان - 16/05/1391

     یکى از چیزهائى که ما از دانشجوها توقع داشتیم و این به طور طبیعى در دانشگاه و در محیط جوان وجود دارد و بنده هم اصرار داشتم که این حالت در دانشگاه زنده بماند، مسئله‌ى آرمان‌گرائىاست.  لیکن آرمان‌گرائى، هم در سیاست، هم در همه‌ى صحنه‌هاى دیگر - مثل آرمان‌گرائى در علم - باید مورد توجه باشد.

      آرمان‌گرائى در علم، یعنى در زمینه‌ى مسائل علمى باید دنبال قله بود؛ که این، توجه شما را به درس خواندن و خوب درس خواندن باید نتیجه بدهد. من به شما عرض بکنم؛ امروز درس خواندن، علم‌آموزى، پژوهش و جدیت در کار اصلى دانشجوئى، یک جهاد است .
    در زمینه‌ى معنویت و اخلاق هم باید آرمان‌گرا بود. محیط دانشگاه به دلیل اینکه محیط جوان است، باید محیط پاکیزه‌اى باشد. بعضى خیال می کنند دانشگاه یعنى محیطى که در آن، تقید به دین و پایبندى به دین و اخلاق و اینها خیلى لزومى ندارد و مطلوب نیست. این ناشى از بناى غلطى است که در دوران طاغوت، در آغاز پیدایش دانشگاه، پایه‌ریزى شد؛ تربیت یک نسل روشنفکر و درس‌خوانده و تحصیلکرده‌اى که غربى بیندیشد؛ ایرانى است، اما فرانسوى و انگلیسى و آمریکائى فکر می کند آنها تربیت یک چنین نسلى را دنبال می کردند.
  ... دانشگاه مرکز معنویت است؛ چون علم یک امر معنوى است. علم - هر علمى باشد - یک ارزش معنوى است، یک ارزش روحى است. محیط دانشگاه، محیط جوانى است؛ محیط مؤمنى است. در کشور، متدین‌ترینها مان در میان جوانهامان هستند؛ فداکارترینهامان در میان جوانهامان بودند و هستند؛ بنابراین چه دلیلى دارد که محیط جوانِ اهل علمِ دانشگاه، یک محیط غیردینى باشد؟ نخیر، محیط دینى است. من توقعم این است که کسى که وارد دانشگاه می شود، اگر قبل از آنکه وارد دانشگاه بشود، تقیدات دینى‌اش ضعیف بوده، با ورود به دانشگاه، تقیدات دینى‌اش تقویت شود.

دانـــشجو مـــوذن جـــامـــعـــه است،اگر خواب بماند نماز همه قضا می شود. "شهید بهشتی"