به نام خدا

خداوند به همه، اراده واختیار داده، یا راه خیر یا شرّ را انتخاب کنند (انّا هدیناه السبیل اما شاکرا واما کفورا -سوره ی انسان ایه ی3) 

    * امام حسین (ع) در مسیر کوفه چون به منزل بنی مقاتل رسید چشمش به خیمه ای افتاد وپرسید این خیمه از کیست؟گفتند از عبیدالله بن حرّ جعفی است ،حضرت فرمود: اورا پیش من بیاورید  ،اما عبیدالله گفت انا لله وانا الیه راجعون  به خدا!من از کوفه بیرون آمدم چون خوش نداشتم حسین را ببینم .حال نیز چنین است .!! فرستاده نزد امام (ع) آمده وسخن اورا به امام (ع)گفت ،

 امام حسین (ع) برخاسته خود به نزد وی رفت (تصور کنید امام عصر (ع) به نزد شما بیاید واز شما دعوت کند!!) سلام کرده،نشست سپس اورا به همراهی خود دعوت کرد ،عبیدالله بن حرّ همان جوابها را باز گو کرد . امام (ع) فرمود :پس اگر ما را یاری نمی کنی از اینکه با ما بجنگی بپرهیز زیرا به خدا سوگند  کسی که فریاد بی کسی ما را بشنود وما را یاری نکند جز  آن نیست که نابود شود! وحسین(ع) از پیش او برخاست وبه راه خویش ادامه داد.

    * اما بشنوید از منزلگاه دیگری

 که امام حسین (ع) چون توقف کرد در نزدیکی مکان امام (ع) خیمه ی زهیر بن قین بجلی بود  ،  ناگاه مردی از طرف حسین (ع) به خیمه ی زهیر آمده سلام کردوگفت :ای زهیربن قین ! همانا ابا عبدالله الحسین (ع) مرا به سوی تو فرستاده که به نزد او بروی ، همه خاموش بودند! زن زهیر به او گفت:سبحان الله آیا پسر پیغمبر خدا به سوی تومی فرستد وتو به سویش نمی روی ؟ چه می شود که نزدش بروی ،سخنش را بشنوی وبازگردی ؟

زهیر به نزد آن حضرت (ع) رفت وچیزی نگذشت که خوشحال برگشت ،دستور داد خیمه های اورا بکنند وبارها واسباب سفر اورا به سوی حسین(ع) ببرند، پس از آن زهیر، پیوسته در میان اصحاب امام حسین (ع) بود تا در رکاب امام (ع) به مقام شهادت رسید .

   * امام وولی زمان، ما را به راه بخواند وما بیراهه رویم ! چرا؟ آیا راحت طلبی ،اتراف ورفاه زدگی ،آیا دنیا گرایی ودنیا پرستی ، آیا قدرت ومقام ،آیا پول وزر اندوزی ، آیا غروروخودپسندی ،آیا جهل ونادانی ،آیا لجاجت وگستاخی ،آیا تنگ نظری وواپس گرایی،آیا افراط وتندروی ،آیا تفریط وکند روی وآیا های دیگر می گذارد راه را انتخاب کنیم وسعادت دوجهان را بدست آوریم ؟ آیا زمینه ی نجات وهدایت را برای خود فراهم کرده ایم ؟ آیا راه توفیق الهی را به سوی خود باز نموده ایم؟

آیا می شود امام زمان روحی لتراب مقدمه الفدا  گوشه چشمی به ما کند؟ آیا به سر می رویم ؟ فدایش می شویم؟یا...  

کل یوم عاشورا وکل ارض کربلا ، همه ی آنات ولحظات همه ی مصرها وعصرها ، همه وهمه زمان ومکان تصمیم وانتخاب است . راه یا بیراهه؟! سعادت یا شقاوت؟!